Korki na Naramowickiej – masakra

Oj, coś czuję, że czas rozpętać solidny obywatelski ruch oporu wobec tego, co się dzieje na ulicy Naramowickiej w Poznaniu. Bo problem w tym, że na tej ulicy nic się nie dzieje. Prócz korków, które z miesiąca na miesiąc stają się coraz większe, w miarę jak oddawane są do użytku nowe budynki i osiedla. Tak, czas na jakiegoś solidnego maila do włodarzy tego miasta, do wiadomości wszelkich możliwych gazet i kilka niewygodnych pytań w rodzaju „co z od ponoć dziesięcioleci planowaną drugą trasą na Naramowicach?”. Dziś dowiedziałem się od sąsiadki (fajna ale straszny pracoholik :)), że w planach zagospodarowania taka trasa istnieje już od lat. W międzyczasie ludzie i deweloperzy pobudowali w okolicy domy i teraz jest wielki jazgot, że sobie absolutnie nie życzą, by im czteropasmówka pod oknami śmigała. No i mamy zgryz, bo budowa z okazji Euro ponoć miała ruszyć a tu zaczyna się kłótnia na całego. No cóż, skoro oni mogą drzeć mordę, niechaj podrę ją i ja, bo na ulicy, która codziennie jest prawie permanentnie zakorkowana, niewiele się ujedzie. Niezależnie od tego, gdzie się mieszka. A ruch w kierunku centrum rano jest praktycznie niemożliwy. Sami zobaczcie, jak to wygląda:

Rzut okiem z okolic budynku Trustu (tam mieszkam) w kierunku na Biedrusko. Tam nieco dalej jest zakręt i w pytę samochodów.

Teraz rzut okiem w kierunku przeciwnym, czyli w stronę centrum. Kawałek, który widzicie, spokojnie spacerkiem pokonuję szybciej niż autobus. O wiele szybciej. Zazwyczaj nie mam spięcia by sobie jeszcze i gazetę po drodze kupić :/

Dalej w kierunku do centrum. Ten sznurek jest wzbogacany kolejnymi samochodami dołączającymi z okolicznych osiedli. Ma-sa-kra!

BTW – w brzydkiej okolicy mieszkamy. No cóż, tutaj cena metra kwadratowego nie zabijała. Mam nadzieję, że z czasem zacznie to wyglądać jak należy. Tak czy inaczej, dziś wieczorkiem piszę do władz tego miasta z pytaniem, co zamierzają. Oraz do kilku lokalnych posłów. Zobaczymy czy w ogóle ktoś mi odpisze :)