Doropha w nerwach, ja lekko przestraszony

No i zaczęły się Wielkie Nerwy i odliczanie dni do Zabiegu. Dla stałych czytelników i znajomków naszej rodziny – chodzi o ten mityczny Zabieg, jaki ma mieć Majka przeprowadzony już na początku przyszłego tygodnia, po którym to zabie… pardon… Zabiegu pozbędzie się swoich różnorodnych przypadłości. No, przynajmniej na to liczymy z Dorophą. Problem w tym, że Zabieg ma być dosyć kompleksowy i powycinają małej całkiem sporo z tych migdałów, gardeł, głów i innych części ciała. Profesor Witold Szyfter, o którym swego czasu wspominałem, i po wizycie u którego (krótkiej, konkretnej, rzeczowej – do dziś pozostaję pod wrażeniem) dostaliśmy rozpiskę zadań do wykonania przed Zabiegiem, ma się dobra do naszej małej i zrobić jej różne dziwne rzeczy w różne dziwne miejsca. Przede wszystkim upuścić Majce trzeba płynu z uszu, który się w owych uszach zbiera i zbiera, i który powoduje już mocno widoczną i bardzo przeszkadzającą głuchotę naszego dzieciaka. Serio, jest to na tyle irytujące, że panie w przedszkolu same nas zaczęły zaczepiać w kwestii słuchu Majki. Dostały pouczenie, by do Majki się drzeć i nie wkurzać się, jeśli czegoś nie będzie wykonywała. Nasz skarbek bardzo jest grzeczny (aż za bardzo) i zasadniczo się słucha – o ile oczywiście coś usłyszy.

Majce wytną wszystkie chyba migdały i wydrenują uszy. Problem w tym, że musi się to dziać w pełnej narkozie a to już jazda na nieco wyższym levelu, niż po prostu usunięcie migdała. Kłopot mamy ogromny bo na zabieg czekaliśmy pół roku a Majka oczywiście postanowiła dostać na tydzień przed terminem gorączki i najordynarniej w świecie chorować. Szlag mnie trafia bo timing tej laski to jakieś kuriozum i gwałt na teorii chaosu – precyzyjnie w nieodpowiednim czasie dostaje tych swoich napadów flegmowego kaszlu i czego tam jeszcze. Ot mrozy się skończyły i wylazły z kątów alergeny w postaci grzybów. Szlag niech trafi zasraną pogodę!

Doropha ciężko to znosi i bardzo się denerwuje. Ja zgrywam twardziela ale staję wobec czegoś, czego kompletnie nie rozumiem i co mnie przerasta. Reakcja jest prosta – trza by to rozpirzyć w cholerę. Z braku rzeczywistego wroga, przenoszę gniew na system tak zwanej opieki medycznej, który służy w tym kraju dręczeniu rodziców chorych dzieci. To jest tak absolutnie chore, popieprzone i źle zrobione, jak to tylko możliwe. Przyjęcia przez przychodnie, wcześniejsze wizyty u lekarza rodzinnego by w ogóle jakieś skierowania zdobyć do owych przychodni, z przychodni jakieś zapisy na oddziały… FAK! Z całego serca życzę jak najgorzej powalonym urzędasom wymyślającym te procedury. Doropha wzięła urlop, by pozałatwiać same papierki. Co będzie po zabiegu (jeśli się odbędzie ze względu na chorobę Majki) – nie mam pojęcia. Dzieciak nie będzie mógł do przedszkola wrócić jeszcze przez jakiś czas. Z dwa dni po zabiegu na obserwacji pewnie będzie musiała mała zostać. Jak pogodzić to z robotą, której mamy z Dorophą full?

Ot i jesteśmy bardzo spięci. Nie wiem co się wydarzy w najbliższym czasie ale trzymam kciuki, pluję trzy razy przez lewe ramię i nie przechodzę pod drabinami. Ta drobina farta bardzo by nam się teraz przydała.